پیش از نقد فیلم ابلق، بهتر است کمی با جدیدترین ساخته نرگس آبیار آشنا شویم. فیلم ابلق، به کارگردانی و نویسندگی نرگس آبیار و تهیه کنندگی محمدحسین قاسمی، در تابستان 1401 در سینما به اکران درآمد. این فیلم در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر، در سال 1399، به عنوان یکی از نامزدهای نهایی برترین فیلم، شرکت کرد و در نهایت در چندین بخش، موفق به دریافت جایزه شد. در نقد فیلم ابلق، باید گفت که شاید این برترین اثر آبیار نباشد، اما با پرداخت به موضوع جنجالی زن، مرد سالاری، تعرض و سکوت، توانست مخاطبان را با خود همراه کند. با ادامه این مطلب در نقد فیلم ابلق با ما همراه باشید.
برای دریافت این سریال روی لینک زیر کلیک کنید:
نقد و بررسی فیلم ابلق: مسیر داستانی
در ادامه نقد و بررسی فیلم ابلق، به خلاصه داستان و موضوع فیلم ابلق می پردازیم. برای یک زن که در حاشیه شهری بزرگ، با همسر و فرزندش زندگی می‌کند، ماجرایی رقم می‌خورد … . داستان، درباره زنی به نام راحله است، که همراه خانواده و همسر خود در یکی از جنوبی ترین حاشیه های شهر تهران زندگی می کند.
قصه در بستری فقیر نشین و به حاشیه رانده شده، با موضوع تعرض به یک زن، از طرف یکی از آشنایان روایت می شود، شخصی که از نگاه اطرافیان، موجه و معتبر است؛ اما در لایه پنهانی شخصیت خود، فردی ست که به همسر برادرزن خود و زن های دیگری چشم دارد و در صدد است تا با او رابطه برقرار کند.
باید خاطر نشان کرد، این پیچیدگی های شخصیتی و موضوع تعرض و زن که موضوع روز جامعه ایران است، یکی از جذابیت های قصه نرگس آبیار است، که شاید بتوان گفت هر چند برترین اثر او نیست و نقد فیلم ابلق بسیار بوده است، اما در زمره آثار خوب او قرار می گیرد.
نقد ابلق، بازیگران
الناز شاکردوست، بهرام رادان، گلاره عباسی، گیتی معینی، هوتن شکیبا و …، از جمله بازیگران فیلم سینمایی ابلق هستند که بهتر است برای نقد ابلق، کمی به بررسی بازی آنها بپردازیم. به جرات می توان گفت که شاکردوست در این فیلم یکی از درخشان ترین بازی های خود را به نمایش گذاشته است، تصویر زنی رنج دیده از طبقه فرو دست که با آزار مواجه شده است و در کشمکش این موضوع، مجبور به سکوت می شود و مخاطب ایرانی را به هم ذات پنداری وا می دارد.
نقد فیلم ابلق قصه ای آشنا از درد زنان ایرانی که از طرف خانواده حمایت نمی شوند را نشان می دهد؛ اما پایان غم انگیز قصه، بخش اصلی نقد و بررسی فیلم ابلق است. در نقد فیلم ابلق، به هوتن شکیبا که نشان داده است از پس نقش های سخت در ژانر های متفاوت بر می آید، می رسیم که در نقش شوهر راحله، پازل بازی خوب نقش های اصلی را تکمیل می کند. اما چیزی که بیشتر از همه در نقد ابلق، مورد توجه است، بازی ضعیف بهرام رادان در نقش مرد هوس باز است که به خوبی اجرا نشده و موجب آزردگی مخاطب فیلم می شود.
نقد فیلم ابلق، آشنایی با کارگردان
برای اینکه قادر باشیم، نقد فیلم ابلق را به درستی انجام دهیم، نگاهی به کارگردان فیلم و آثار قبلی او می اندازیم. نرگس آبیار، با ساخت فیلم “اشیاء از آنچه در آینه می بینید، به شما نزدیک ترند” و “شیار 143” خود را به عنوان یکی از کارگردانان زن موفق، به سینما معرفی کرد. آثاری که در تمامی آنها، زن محور اصلی داستان است و به نحوی ستم دیده می باشد.
نقد و بررسی فیلم سینمایی ابلق، نشان می دهد که از “مادر در شیار 143” تا “بهار در نفس” و حتی “راحله در ابلق”، هر کدام به نوعی قربانی و رنج دیده خشونت و ظلم هستند و به جای رهایی، در آن غرق می شوند و مخاطب را شگفت زده می کنند. واقع بینی بیش از اندازه و مبالغه آمیز، آثار نرگس آبیار را به تراژدی های حزن انگیز بدل کرده است.
در نقد و بررسی فیلم ابلق، به نظر می رسد در اینجا نیز مانند آثار قبلی کارگردان، با زنی مواجه هستیم که در تقابل با خشونت ها، محرومیت ها و ستم ها تلاش می کند تا خود را نجات دهد. نقطه اشتراک اکثر شخصیت های زن فیلم های نرگس آبیار، موفق نشدن است. حزن و اندوهی که به وضوح، سعی دارد بر فیلم چیره شود و دنیای بی رحم را به نمایش بگذارد.
نکته مهم، اما در نقد فیلم ابلق، تلاش برای پرداخت به موضوع رنج زنان، شاید ایده اصلی آبیار در آثارش و به خصوص جدیدترین ساخته او یعنی ابلق باشد؛ اما گاهی این موضوع در میان استعاره ها و نماد های شلوغ گم شده و نمی توان نمره خوبی به آن داد.
نقد و بررسی فیلم سینمایی ابلق : نقاط قوت
نقد و بررسی فیلم سینمایی ابلق، باید با در نظر گرفتن پیچیدگی روابط انسانی در فضایی اغراق شده که کارگردان با صحنه سازی، سعی دارد بر آن تاکید کند، همراه باشد و شاید همین شلوغی و نقطه های گنگ داستان، شخصیت ها و فضا ها، از نقاط ضعف بزرگ فیلم باشد که به عقیده برخی در نقد فیلم ابلق، به جای راه گشا بودن، از کیفیت فیلم کاسته است.
در نقد فیلم ابلق نرگس آبیار، شاید نقطه قوت فیلم فضاسازی، دکور ها و صحنه سازی های فیلم است که آبیار، به خوبی از پس آن برآمده است. داستان در محله ای دور از شهر اتفاق می افتد، که به دلیل فقر مردم آن، شغل آنها در تولید مواد غدایی در یک زیرزمین است و زن ها برای امرار معاش کار می کنند. فضاسازی ها، نقطه های پررنگ فیلم هستند که با وجود تمام کاستی ها، تماشاگر را با خود همراه می کنند.
از جمله اعتراض ها در نقد فیلم ابلق، از سمت فمنیست ها مطرح است؛ زیرا چهره ای که از زن به نمایش می گذارد، چهره ای منفعل است که به جامعه مرد سالار اجازه هر گونه خشونت را می دهد و از خود دفاعی ندارد و در نهایت، زن در سردرگمی ها و شلوغی ها گم می شود.
کلام آخر
در پایان نقد و بررسی فیلم ابلق، سکانس های پایانی فیلم می باشد که مانند دیگر آثار کارگردان، در نهایت پلیدی ها بر همه چیز غلبه کرده و زن وادار به سکوت می شود که همین مساله، نکته مهم نقد ابلق است؛ چیزی که برخلاف موضوع اصلی فیلم، یعنی زن است. نقد فیلم ابلق، در این قسمت از همه پررنگ تر است چون با مفهومی ضد زن به نام «سکوت» رو به رو است و برعکس جنبش های جدید شکل گرفته در حمایت از زنان آزاردیده می باشد.
