درمان بیماری های طیور | درمان بیماری نیوکاسل مرغ | بیماریهای مرغ خانگی
در این مقاله ما به بررسی نکات درمان بیماری های طیور خواهیم پرداخت
این مرحله از پرورش مرغ مهم ترین مرحله از مراحل نگهداری مرغ هاست
پیشگیری بهتر از درمان است. این جمله برای ما آشناست علت صحت این جمله آن است که هزینه و خسارت پیشگیری کردن از درمان دام بسیار کمتر است
رعایت بهداشت و پیشگیری از بیماریها
پیشگیری، همیشه ارزان تر، مؤثرتر و راحت تر از درمان است.
پیشگیری از بیماریها به سه عامل؛ «بهداشت مناسب»، «مدیریت درست» و «واکسن زدن به موقع» بستگی دارد.
چند نکته بهداشتی مهم
جوجهها را نباید در لانههایی که قبلاً مرغ در آن بوده قرار داد، مگر این که لانه به طور کامل تمیز و ضد عفونی شود.
ظرف های آب خوری مرغ ها و جوجهها باید به طور مرتب با پارچه تمیز و آب، شسته و تمیز شود.
دان خوری باید تمیز نگه داشته شود. همچنین دانههایی که با فضولات مرغ ها و جوجهها مخلوط شده و یا کپک زده اند، باید دور ریخته شوند.
از ورود مرغ های بیمار به جمع مرغ های سالم باید پیگیری شود. محل نگهداری آنها باید در جایی جداگانه و دور از مرغ های سالم باشد.
لاشه مرغ ها و جوجههای مرده باید فوری از لانه خارج شده، سپس به همراه آهک در خاک دفن گردیده یا سوزانده شود.
از ورود طیور غریبه و یا وحشی به لانه مرغ ها باید جلوگیری شود.
بیماریهای مهم طیور
بیماریها بر اثر عوامل مختلفی از جمله باکتریها، ویروس ها، انگل ها، قارچ ها، و نیز عوامل تغذیهای به وجود میآیند.
توجه داشته باشید که در پیشگیری از بیماریها باید دستورالعمل های دامپزشکی را اجرا کرد
و درهنگام مشاهده مرغ های بیمار، فوری به دامپزشکی مراجعه کرد.
بیماری نیوکاسل
بیماری نیوکاسل بیماری شایعی بین طیور است که از یک نوع ویروس به وجود میآید و
باعث عفونت دستگاه تنفس، گوارش و اعصاب مرغ میشود. بیماری نیوکاسل واگیردار است و در بسیاری از پرندگان مانند مرغ ها و بوقلمون ها دیده میشود.
نشانههای بیماری نیوکاسل
شامل آبریزش بینی، خرخر کردن، اشکال در تنفس و صدایی شبیه سوت کشیدن وعطسه است.
به علاوه، مرغ بسیار نفس نفس می زند، با دهان باز نفس می کشد، افسرده و گوشه گیر و بی اشتها میشود.
کمکم نشانههای عصبی مانند فلج و لرزش عضلهها نیز در حیوان به وجود میآید. بیماری نیوکاسل به سرعت (طی چند روز) به تمام مرغ ها منتقل میشود
و می تواند باعث ابتلای تمام مرغ های یک گله شود.
پیشگیری و کنترل بیماری نیوکاسل
مهم ترین راه پیشگیری از بیماری و مبارزه با آن، واکسن زدن و دور نگه داشتن مرغ ها از ویروس بیماری است.
برنامه واکسن زدن به جوجهها باید با توجه به شرایط منطقه، نوع واکسن و طبق دستور دامپزشک باشد.
هنوز برای این بیماری، راه درمان قطعی کشف نشده است. تنها با رعایت نکات بهداشتی و استفاده از واکسن می توان از آلوده شدن طیور جلوگیری کرد.
در صورت دچار شدن طیور به این بیماری، برای جلوگیری از انتشار آلودگی، باید همه
آن ها را از بین ببریم.هنگام شیوع بیماری نیوکاسل، با جدا سازی طیور و مراجعه به دامپزشک، می توان بیماری را کنترل کرد.
بیماری آنفلوانزای مرغی
این بیماری از حالت های غیر آشکار یا خفیف تا حالت های کشنده تغییر می کند.
بیماری بسیار عفونی است و در صورت عدم رعایت مسایل بهداشتی و قرنطینهای، در هنگام شیوع در یک منطقه میتواند
سریعاً از گلهای به گله دیگر گسترش پیدا کند. در مرغهای جوان، تنها مرگ ناگهانی مشخص کننده بیماری است.
در موارد دیگر علایم زیر ممکن است مشاهده شود:
پرهای پژمرده و ژولیده
افت ناگهانی در تولید تخم مرغ یا تولید تخم مرغ های با پوسته نرم
از دست دادن اشتها و افسردگی، بی حالی و اسهال
ایجاد رنگ صورتی مایل به آبی در ریش ها و تاج ها
تورم سر، پلک ها و مفاصل پا
خروج ترشحات خونی کم رنگ از سوراخ های بینی
عدم تطابق که شامل از دست دادن توان راه رفتن و ایستادن میشود.
و افزایش مرگ و میر ناگهانی در گله
لازم به یادآوری است که علایم خارجی آنفلوانزای مرغی خیلی شبیه بیماریهای دیگر طیور است.
پیشگیری از
پیشگیری از بیماری آنفلوانزای مرغی
برای کنترل شکل خفیف بیماری از یک برنامه واکسیناسیون با قرنطینه استفاده میشود.
در صورت مشاهده علایم آنفلوانزای مرغی یا حتی موردی مشکوک، باید فوری
دامپزشک محلی را مطلع سازیم تا بیماری به شکل مطلوب و سریع، کنترل شود.
پرورش دهنده مرغ باید این نکته را بداند که؛
بایستی طیور را در برابر بیماریهای مهم مثل مارک، نیوکاسل، گامبورو، برونشیت و آبله واکسینه کند.
طیور تلف شده را فوری از لانه خارج کرده و در محلی دور از لانه بین دو لایه آهکی دفن کرده یا بسوزاند
و بالاخره مقدار داروها و زمان دقیق خوراندن آنها را به طور دقیق رعایت نماید.
نشانهها و علائم بیماری آنفلوانزای مرغی
افزایش ناگهانی تلفات
عطسه، سرفه، لهله زدن و ترشحات بینی
مدفوع آبکی (اسهال)
کاهش اشتها و مصرف دان
کاهش تولید تخم مرغ
تولید تخم مرغهای با پوسته نازک، ناصاف و بدشکل
تغییر رنگ تاج، ریش و پا،
رعشه، افتادگی بال ها، حرکت به صورت چرخشی، پیچ خوردگی سر و گردن، لنگش و عدم حرکت.
با مشاهده هریک از علایم بالا، باید مرغ (های) مبتلا را از بقیه جدا کرده
دورتر نگهداری نموده و در اولین فرصت ممکن، به دامپزشکی اطلاع داده شود
همچنین در دی دی فیلم بخوانید:
ساخت جایگاه برای مرغ | پرورش مرغ تخمگذار به روش سنتی | پرورش مرغ محلی در خانه
محل استراحت مرغ | آموزش پرورش مرغ بومی تخمگذار | پرورش مرغ تخمگذار خانگی